خلاصه سابقه و هدف: نفریت لوپوسی به خصوص از نوع پرولیفراتیو منتشر یکی از پی آمدهای بالقوه مهلک و معلولیت زای لوپوس می باشد و باید به صورت جدی و تهاجمی درمان شود . با توجه به عدم اطلاع کافی در مورد میزان اثر درمانی سیکلوفسفامید وریدی در بیماران نفریت لوپوسی پرولیفراتیو در ایران، مطالعه حاضر در طی سالهای 81ـ1376 در اصفهان انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطــــالعه به روش نیمه تجـربی بر روی 14 بیمــــار مبتلا به نفـــــریت لـــوپوسی پرولیفراتیو منتشر [Diffuse Proliferative Glomerulonephritis (DPGN)] بستری انجام گرفت. وضعیت سدیمان ادراری، اوره و کراتینین سرم و آزمایش 24 ساعته ادرار از نظر پروتئین و کراتینین قبل از مداخله با وضعیت موارد مذکور در ماه های 6، 12 و 24 ، پس از تزریق وریدی سیکلوفسفامید به میزان 15 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن مقایسه شد و میزان رمیسیون نسبی و رمیسیون کامل برآورد گردید. جهت بررسی مؤثر بودن درمان از آزمون t زوج و جهت ارزیابی تفاوت پاسخ به درمان در بین دو جنس از آزمون کای دو استفاده شد. یافته ها: 14 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند. موارد رمیسیون نسبی به تفکیک در ماههای 6، 12 و 24 مطالعه به ترتیب 5 نفر (7/35 درصد) و 1 نفر (1/7 درصد) و صفر بود، تفاوت میزان رمیسیون نسبی در ماه ششم به طور معنی داری بیش از ماه 12 بود (05/0P<) . موارد رمیسیون کامل در ماههای 6، 12 و 24 مطالعه به ترتیب 2 نفر (3/14 درصد)، 4 نفر (6/28 درصد) و 4 نفر (6/28 درصد) بود (05/0 (P< . موارد رمیسیون کامل تجمعی در پایان 24 ماه 10 نفر (4/71 درصد) بود. متوسط زمان رمیسیون نسبی و کامل به ترتیب9/2 7/7 ماه و 6/7 6/15 ماه بود. میزان رمیسیون کلیوی در زنان و مردان تفاوت معنی داری نداشت. نتیجه گیری و توصیه ها: استفاده از پالس درمانی با سیکلوفسفامید وریدی در رمیسیون کلیوی بیماران با نفریت لوپوسی پرولیفراتیو منتشر مؤثر است. انجام مطالعات گسترده تر با طول مدت پی گیری بیشتر را توصیه می نماید.