خلاصـه سابقه و هدف: با توجه به این که هلیکوباکترپیلوری به عنوان یک پاتوژن عمده‌ی دستگاه گوارش معمولاً در دوران کودکی کسب می‌شود، این مطالعه با هدف تعیین ارزش آنتی ژن هلیکوباکترپیلوری در نمونه‌ی مدفوع در مقایسه با بیوپسی مخاط معده و هیستولوژی به منظور تشخیص عفونت هلیکوباکترپیلوری کودکان در سال 1382 در تبریز انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه‌ی تحلیلی با روش نمونه‌گیری آسان بر روی کودکان دارای سوء هاضمه مراجعه کننده به بخش آندوسکوپی انجام گرفت. بیماران واجد شرایط (130 بیمار) تحت آندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی و بیوپسی مخاط معده و هم‌زمان تست بررسی آنتی ژن هلیکوباکترپیلوری در مدفوع به روش ایمونواسی با استفاده از کیت HP AGT قرار گرفتند. افراد دارای هلیکوباکترپیلوری درجه‌ی یک و بالاتر در نمونه‌ی هیستولوژیک به عنوان مبتلا به عفونت هلیکوباکتر در نظر گرفته شدند. حساسیت، ویژگی، ارزش پیش بینی مثبت و منفی تست آنتی ژن مدفوع در مقایسه با بیوپسی مخاط معده تعیین و نتایج با استفاده از آزمون‌های آماری مک نمار و کای دو تجزیه و تحلیل گردیدند. یافته‌ها: 96 کـودک دارای علایم سوء هاضمه (65 پسـر و 31 دختـر) با میانگیـن سنی 3/0 ± 3/8 سال مورد بررسی قرار گرفتند. در بررسی هیستولوژیکی، 62 بیمار (6/64 درصد) از نظر هلیکوباکترپیلوری مثبت بودند که در 34 مورد تست آنتی ژن هلیکوباکترپیلوری مدفوع نیز مثبت گزارش شد. حساسیت، ویژگی، ارزش پیش بینی مثبت و منفی تست آنتی ژن هلیکوباکترپیلوری مدفوع به ترتیب 8/54، 4/79، 9/82 و 9/49 درصد بود (001/0 P=). نتایج بررسی هیستولوژیکی نشان داد که هلیکوباکترپیلوری با درجه‌ی 2 و بالاتر در هیستولوژی با احتمال بیشتری از مثبت بودن تست هلیکوباکترپیلوری در مدفوع همراه است (001/0P=). نتیجه‌گیری و توصیه‌ها: تست آنتی‌ژن هلیکوباکترپیلوری در مدفوع از حساسیت و ویژگی کمتری نسبت به روش استاندارد طلایی برخوردار است. ارزش بالقوه‌ی این روش به عنوان یک مشخصه‌ی عفونت با هلیکوباکترپیلوری در مدت درمان و در مرحله‌ی ریشه‌کن شدن هلیکوباکترپیلوری، بارزتر می‌باشد. انجام مطالعات وسیع‌تر با حجم نمونه‌ی بیشتری توصیه‌می‌گردد. واژگان کلیدی: هلیکوباکترپیلوری، سوء هاضمه، تست آنتی ژن هلیکوباکترپیلوری در مدفوع، کودک