سابقه و هدف: در چند دهه اخیر شیوع میگرن رو به افزایش بوده و انجام تحقیقات در زمینه داروهای مورد مصرف در پیشگیری از حملات میگرن ضروری به نظر می رسد. این تحقیق به منظور مقایسه تاثیر دو داروی سیپروهپتادین و فنی توئین در تعداد، مدت و شدت حملات میگرن بر روی اطفال 5 تا 15 ساله مراجعه کننده به کلینیک تخصصی اعصاب، در سال 1382 در شهر کرد صورت گرفت.مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی تعداد 119 نفر که میگرن آن ها با استفاده از معیارهای تشخیصی جامعه بین المللی سردرد، تشخیص داده شده بود، وارد مطالعه شدند. مطالعه در سه گروه و در سه فاز 45 روزه انجام شد. در 45 روز اول و سوم همه بیماران دارونما مصرف می کردند. در 45 روز دوم، گروه اول سیپروهپتادین (3/0 میلی گرم بر کیلو گرم در روز)، گروه دوم فنی توئین (4/0 میلی گرم بر کیلو گرم در روز) و گروه سوم دارونما دریافت کردند. بیماران در طول تحقیق در هنگام حمله میگرن مجاز به مصرف استامینوفن کدئین بودند. شدت درد با توجه به پرسش نامه MIDAS از درجه 1 تا 10 توسط بیماران مشخص می شد. نتایج به وسیله آزمون های آماری کروسکال والیس و من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: تعداد، مدت و شدت حملات در فاز دوم در هر دو گروه دارویی نسبت به فاز اول کاهش یافت (.(P<0.05 تعداد حملات در فاز سوم در گروه مصرف کننده سیپروهپتادین نسبت به فاز اول کاهش یافت ((P<0.05، ولی در مورد فنی توئین این تفاوت معنی دار نبود. تاثیر سیپروهپتادین بر تعداد، مدت و شدت حملات در فاز دوم مطالعه در مقایسه با فنی توئین بیشتر بود (.(P<0.05نتیجه گیری و توصیه ها: به نظر می رسد مصرف سیپروهپتادین نسبت به فنی توئین در بیماران میگرنی منطقی تر است، بنابراین مصرف آن در اطفال میگرنی توصیه می شود.